Wstyd i poczucie winy to ciężary duszy, które odczuwalne są w ciele.
Terapia wstydu
Wstyd, poczucie winy i zakłopotanie prowadzą do stresu, niepokoju i depresji, które w naszym społeczeństwie jest zjawiskiem dość powszechnym. Istnieje rosnące zapotrzebowanie na radzenie sobie z problemami emocjonalnymi, a szybki i łatwy dostęp do terapii jest bardzo potrzebny. W tym celu wykorzystywane są nowe sposoby psychoterapii, które uwzględniają rozwój najnowszych technologii.
Wstyd, skrępowanie i poczucie winy często używamy w codziennym życiu, aby wyrazić nasze uczucia. Są one powszechnie stosowane zamiennie, chociaż mają zdecydowanie odrębne znaczenie. Chociaż są używane do wyrażania emocji z codziennego życia, jeśli są głęboko zakorzenione, prowadzą do poważnych problemów ze zdrowiem psychicznym. W tym artykule chcę omówić różnice między winą, zażenowaniem i wstydem oraz jakie są źródła, objawy, ich skutki i jak możemy temu zapobiec oraz jak uniknąć konsekwencji tych problemów emocjonalnych, których podłożem często są te uczucia.
Zawstydzenie to emocjonalny stan niezręczności. Umożliwia rozpoznawanie błędów osobistych lub wrażliwych i pomaga nie powtarzać ich od nowa. Jest to różnica między tym, czego chcemy od czegoś, a tym, co się dzieje. Naukowcy powiedzieli, że ludzie, którzy szybko odczuwają zakłopotanie, są bardziej hojni. Ale stan ten ma także ciemniejszą stronę; wpływa negatywnie na samopoczucie emocjonalne jednostki.
Objawami fizycznymi zawstydzenia są rumienienie, płytki oddech, palpitacja serca, pocenie się, a także potrzeba ucieczki. Warto pamiętać, że nie każdy i zawsze będzie odczuwał takie same symptomy zawstydzenia. Podczas zaczerwienienia uwalniane są adrenaliny, które wpływają na układ nerwowy, co z kolei poszerza naczynia krwionośne. Tak więc krew zbliża się do skóry, co powoduje zaczerwienienie. Receptory w żyłach ludzkich szyi i policzków reagują na zagrożenia społeczne. Kiedy odczuwany jest stan zażenowania, pojawia się poczucie narażenia, które grozi utratą akceptacji społecznej.
Potencjalnymi źródłami wstydu są uczucia, postawy i oczekiwania, aby coś zrobić, ale z różnych powodów występuje niemożność rozwiązania problemu. Rodzice często oczekują, że ich dzieci zachowują się dobrze przed innymi, ale czują się zawstydzeni, jeśli zrobią coś złego.
Przedłużające się poczucie zażenowania może powodować problemy ze zdrowiem psychicznym. Można wówczas temu zaradzić dzięki treningowi umysłu; ćwiczeniach, w których należy przyjąć pozycję aktywnego obserwatora sytuacji. Psychoterapia online lub gabinecie w połączeniu z wykorzystanie technik mindfulness i medytacji również mogą pomóc, jeśli problem jest poważny.
„Wstyd jest najpotężniejszą, mistrzowską emocją. To strach, że nie jesteśmy wystarczająco dobrzy”.
Brene Brown
Wstyd w przeciwieństwie do poczucia zażenowania jest związany z moralnością i przyjętymi wartościami. Kiedy nasza moralność i wartości są zagrożone i nie jesteśmy w stanie nic zrobić, czujemy zamieszanie, żal, hańbę, nieadekwatność i niegodność. Patrzymy wówczas na siebie w negatywnym świetle. Wstyd przerywa nasze pozytywne uczucia, gdy nie spełniamy naszych ideowych standardów.
Większość ludzi, gdy nie radzi sobie właściwie ze wstydem, zaczyna nałogiem lub nadużywaniem substancji, aby uzyskać ulgę od swoich dusz. Każdy z nas odczuwa wstyd w tym czy innym czasie w życiu. Możemy czuć wstyd, gdy stawiamy czoła prześladowcom, gdy nasza miłość została odrzucona, gdy rozczarowaliśmy się naszymi oczekiwaniami, dzieci czują się zawstydzone, gdy są spokrewnione z kimś, kto postępuje wstydliwie. Doświadczyliśmy wstydu, gdy nasze podstawowe oczekiwania i nadzieje były sfrustrowane, rozczarowania lub postrzegane jako porażka w miejscu pracy, każde zdarzenie, które osłabiło więź w naszym związku.
Niektórzy ludzie mają naturalną tendencję do odczuwania wstydu, cechę zwaną skłonnością do wstydu. Często mają niską samoocenę i są bardziej narażeni na problemy psychiczne. Mają większe szanse na cierpienie z powodu depresji i stresu.
Intensywne uczucie wstydu może również prowadzić do zaburzeń lękowych, np. Zaburzeń lękowych społecznych i ogólnych zaburzeń lękowych. Zaburzenia odżywiania i wiele zaburzeń seksualnych często uważa się za zaburzenia wstydu. Jeśli uczucie wstydu nie zostanie potraktowane, może prowadzić do myśli samobójczych. Właściwa terapia powinna pomóc w jej przezwyciężeniu.
Wstyd jest poczuciem czegoś złego w wartościach i normach, którymi kierujemy się w życiu, z kolei poczucie winy występuje, gdy żałujemy i obwiniamy się za coś co zrobiliśmy lub kogoś krzywdzimy. W przeciwieństwie do wstydu, ludzie o wysokiej samoocenie mogą częściej cierpieć z powodu odczuwanego poczucia winy, ale też będą podejmowali wszelkie działania, aby tego uniknąć. Stąd uważa się, że osoby zmagające się z wyrzutami sumienia pracują ciężej i osiągają lepsze wyniki niż osoby mniej nękane poczuciem winy.
Jeśli czujesz się źle po popełnieniu błędu i próbujesz przeprosić lub podejmować lepsze decyzje w przyszłości, może to oznaczać dojrzałość psychiki.
„To ogromna różnica, czy przyznam się do winy tylko sobie, czy innej osobie”
Carl Jung